Monique Wijna (53 jaar)
Functie: Oncologie- en oedeemfysiotherapeut; wandelcoach bij kanker en voor zorgprofessionals
Werkplek: Vitas-Fysiotherapie in Beusichem en waarneming bij Fysiotherapie De Dijken in IJsselstein
Wat versta je onder bezieling?
Brede vraag wel. Voor mij is bezieling dat je wat je doet, of dat nou privé of professioneel is, bijdraagt aan een groter geheel. Dat je impact maakt op mens, natuur en/of maatschappij en je mensen raakt, vooruit helpt en begeleidt naar doelen die ze mogelijk willen bereiken. Dat ik met wat ik doe waarde toevoeg aan het leven van mensen, of dat nu kortdurend is of langer en tijdens een zorgtraject of een coachtraject. En dan met name niet financiële waarde, maar waarde in de vorm van inzichten, kennis, zelfvertrouwen en zelfredzaamheid. Ik geloof in het benaderen van mensen met een compassievolle blik, met oog voor wat diegene al heeft meegemaakt en de keuzes die iemand moe(s)t maken.
Voor mij was die bezieling lang niet meer aanwezig. Door hard werken, (Master)opleidingen volgen en zoveel mogelijk omzet genereren en hierdoor veel binnen zijn, was ik het contact met mezelf en bijna de liefde voor mijn vak kwijtgeraakt. Door te kijken naar waar ik zelf behoefte aan had, heb ik ervoor gekozen om twee wandelcoachopleidingen te volgen om mijn werkweken anders te kunnen indelen. Nu werk ik twee vaste dagen in een eerstelijns praktijk in Beusichem als oncologie- en oedeemfysiotherapeut en de overige dagen kan ik indelen voor wandelcoachtrajecten, waardoor ik veel meer buiten werk, of waarnemingen in andere praktijken. En zo hou ik plezier in wat ik doe en wat ik kan bijdragen. Dat ik nu een waarneming kan doen voor een oud-collega vind ik ontzettend waardevol om te doen.
Daarnaast gaat bezieling voor mij ook steeds meer over keuzes maken vóór mezelf om mentaal en fysiek in balans te blijven. Zo heb ik inmiddels twee pelgrimstochten gelopen. De laatste heel recent in Zweden, waarbij ik overdag bijna alle dagen alleen in de wildernis was. Voor mij een ultieme manier om weer in contact te komen met mezelf. De fysieke uitdaging gecombineerd met de afzondering heeft weer een enorme waardevolle impact gehad, waardoor ik mijn doelen weer scherp heb en plannen heb kunnen maken voor het komende jaar, waarin ik als ondernemer weer wat stappen wil zetten.
Nu
Wat gaat er nu moeiteloos bij jou?
Het aanhaken bij mensen, het luisteren naar iemands verhaal, kennis van nu, de knelpunten die iemand tegenkomt en de verlangens die iemand meedraagt. Met empathie en compassie naar iemand luisteren. Zowel patiënten, coachees als collega’s. We zijn allemaal mensen met een eigen verhaal dat gehoord mag worden.
Verleden
Welke pijn leeft uit het verleden leeft nog in jou?
Dat ik als zorgverlener vooral (of alleen) waarde heb als ik zoveel mogelijk patiënten zie, als ik een hoge omzet draai. Dat ik als zorgverlener en zorgprofessional word gezien als verdienmodel. Dat vind ik zo niet passen binnen de zorg. Zorg gaat om mensen en de tijd nemen en hebben voor mensen. Niet alleen voor patiënten, maar ook voor je medewerkers. Waarbij iedereen uniek is, hiermee iets unieks kan bijdragen aan een team en organisatie en dat die eigenheid zo belangrijk is om in het oog te houden binnen organisaties.
Toekomst
Waar mag je meer in investeren? Wat mag meer gaan groeien?
Ik mag nog meer investeren in mijn eigen ontwikkeling als zorgondernemer. Ik heb sinds september 2022 mijn eigen eenmanszaak en heb dus de eerste stappen in het ondernemerschap gezet. Dit kan ik nog verder uitbreiden en een langere termijnvisie gaan maken.
Advies
Als je het niet zeker weet, dan is dat ook een goede status van zijn.
Dat is zeker zo. We zijn zó gewend geraakt dat we alle antwoorden moeten hebben, dat de ratio bepaalt. Vooral in de zorg denk ik, door alle richtlijnen en protocollen. Die geven uiteraard houvast en maken dat we Evidence Based werken, maar soms is er geen antwoord op vragen van een patiënt, cliënt of onszelf en mag ook dat er zijn. En uit dat niet-weten kan juist weer groei komen en beweging, juist door niet krampachtig naar antwoorden te zoeken. Of te doen alsof je het antwoord hebt. Voor mij helpt het wandelen in stilte hier enorm bij. Juist dan kom ik in contact met mezelf en mijn intuïtie, die ook weer voor een richting kan zorgen, zonder dat daar per sé een antwoord op volgt.
Hoe ervaar je deze vragen? En wat hebben ze met je gedaan? Wil je iets delen daarover?
Leuk! Deze vragen sluiten aan bij mijn huidige situatie en hoe ik de eerste stappen in een nieuwe manier van werken heb gezet op basis van mijn eigen waarden en verlangens, dus vanuit bezieling. En de vragen nodigen ook uit tot het verder nadenken hierover en de volgende stappen die ik wil zetten.
Julie Crousen (33 jaar)
