Iedereen kan zich wel momenten herinneren waarin je verrast werd door een mooi gebaar. Dat je geraakt werd door de aandacht, de liefde en ook de precisie van het gebaar.
Zo kreeg ik van een vriendin na de vroeggeboorte van mijn dochtertje elke week een puzzelstukje in de brievenbus.
De puzzel bestond uit 11 stukjes en elk stukje stond voor een week ziekenhuis achter de rug.
Ik keek uit naar deze brieven met die kleine stukjes hoop en voorspoed. Het was een moment van rust en vertrouwen die iemand anders mij gaf.
Dat puzzeltje van een olifant zal ik nooit weg doen. Het is en blijft een favoriet cadeautje.
Ik ben benieuwd wanneer jij voor het laatst zo mooi werd verrast. Deel je het met mij?
Wat als jouw aanwezigheid het medicijn is dat de zorg nu nodig heeft? Beste Collega, laat me je iets vragen. Wanneer was de laatste keer dat jij volledig aanwezig was in het hier en nu — zonder te moeten, te fixen of te redden? We zijn getraind om altijd vooruit
Je hoeft niet altijd aan te passen. Je mag bijdragen op jouw manier. Laten we eerlijk zijn: De zorg is prachtig — en ook rigide. Er is een vorm. Er zijn regels. Er is een systeem. Maar wat als jouw bijdrage niet in het systeem past, maar er juist een frisse stroming
Merk je dat je motivatie en inspiratie anders is? Doe dan de zelfscan “Opnieuw in Balans” en ontvang meer inzicht in welke gebieden aandacht mogen krijgen.
