Je kent dat wel: je bent bezig met iets en je vergeet de tijd.
Tijd en plaats lijken te vervagen en de realiteit is er wel maar ondertussen lijk je ook wel ergens anders te zijn.
Het voelt makkelijk en lijkt niet op “bezig zijn” en “je schouders er onder zetten”.
Verre van dat.
Dat heet moeiteloosheid.
Dat betekent dat je goed bezig bent. Dat je op de juiste weg zit.
Onze Calvinistische inborst zegt misschien wel: alleen met hard werken kom je er pas. En met als gevolg dat je weer hard aan het werk gaat.
Maar misschien is moeiteloosheid wel de juiste weg. De weg van je ziel.
Mag je die wel van jezelf volgen ?
Wanneer voelde jij voor het laatst die moeiteloosheid?
Wat als jouw aanwezigheid het medicijn is dat de zorg nu nodig heeft? Beste Collega, laat me je iets vragen. Wanneer was de laatste keer dat jij volledig aanwezig was in het hier en nu — zonder te moeten, te fixen of te redden? We zijn getraind om altijd vooruit
Je hoeft niet altijd aan te passen. Je mag bijdragen op jouw manier. Laten we eerlijk zijn: De zorg is prachtig — en ook rigide. Er is een vorm. Er zijn regels. Er is een systeem. Maar wat als jouw bijdrage niet in het systeem past, maar er juist een frisse stroming
Merk je dat je motivatie en inspiratie anders is? Doe dan de zelfscan “Opnieuw in Balans” en ontvang meer inzicht in welke gebieden aandacht mogen krijgen.
