Humor is zo lekker. Het geeft een lach op je gezicht en een dosis eigen gemaakte blijheidsstofjes. Met collega’s kan je natuurlijk lachen maar met sommige patiënten kan je soms nog harder lachen.

Een paar jaar geleden behandelde ik een echte Utrechtse man. Ik woonde en werkte toen nog in Utrecht omgeving. Hij had veel tatoeages en had heel veel verschillende baantjes gehad en niet allemaal in zuivere omgeving zei hij een keer terloops. Hij was gehard door zijn werk en opvoeding. Zijn leven was pittig.

Hij moest in eerste instantie heel erg wennen aan mij: ik hield vaak mijn mond, liet hem veel praten en draaide geen muziek. Er was geen afleiding. Hij werd daar in het begin erg onrustig van maar uiteindelijk zei hij dat hij de stilte door mij is gaan waarderen. Ik vond dat een groot compliment.

Naast de stilte konden we ook heel erg lachen met elkaar. Hij kwam 2 keer per week bij mij en hij rondde de afspraak altijd af door in de volle wachtkamer te zeggen: “Zelfde meid, zelfde tijd.”