Categorieën
Portret

Portret 13: Ingrid Goes, Mammacare verpleegkundige

Ingrid Goes

Ingrid Goes (51)

Functie: Mamma-verpleegkundige

Locatie: Diakonessen ziekenhuis Utrecht

Wat betekent bezieling voor jou als hulpverlener?

Het overdragen van alles wat ik weet aan anderen. Dit kan zijn nieuwe collega’s of leerling verpleegkundige. Of collega’s die de vervolgopleiding voor oncologie of mammacare verpleegkundige volgen. Hen leren wat ik geleerd heb, zodat alle patiënten kunnen ervaren wat mijn patiënten hebben ervaren. En op een manier dat jezelf ook door die verpleegkundige verpleegd wilt worden.

Hoe is je energie vandaag?

Ik heb een goede energie vandaag. Vind het leuk en bijzonder dat ik poli kan en mag draaien, waarbij ik mijn patiënten alles kan vertellen, waardoor de keuze die ze maken gebaseerd is op wat ik hen vertel en hoe ik hen begeleid.

Welke gebeurtenis heeft jou diepgaand veranderd en in welk opzicht?

Dat ik zelf borstkanker hebt gehad en hieraan ben geopereerd. En daardoor ook radiotherapie, chemotherapie heb gehad en nog bezig ben met hormoontherapie. Ik heb door de chemotherapie neuropathie gekregen aan de voeten. Helaas in een ernstige mate en dat was een bijwerking die niet echt bij de chemo hoorde die ik hebt gehad. Maar dit maakt dat ik weet wat mijn patiënten mee maken en hoe ze alle behandelingen ervaren. Ik kan hen helpen bij elke behandeling door te vertellen waar ze aan moeten denken en hoe ze het kunnen ervaren. En ook hoe ze met de bijwerkingen om kunnen gaan. Zodat mijn patiënten niet zelf de wiel uit moeten vinden.

Waar droom je van?

Dat ik dit werk heel lang kan blijven doen, ondanks mijn lichamelijke mankementen en dat ik er altijd voor mijn patiënten kan zijn.

Advies

Accepteer de geboden hulp en ontvang het met dankbaarheid.

Dit is wel een bijzonder advies. Ik kan goed voor anderen zorgen, maar kan heel slecht hulp accepteren van anderen, omdat ik vind ik het allemaal zelf moet doen. En doordat ik dit vind ik het ook moeilijk om dit met dankbaarheid te ontvangen.

Hoe ervaar je deze vragen? En wat hebben ze met je gedaan? Wil je iets delen daarover?

Vind het leuke en bijzondere vragen. Je gaat dan meer nadenken over hoe je de dingen ervaart en hoe ik dingen vind. Vind het ook bijzonder om na te denken over het verleden en hoe ik het allemaal hebt ervaren.

Categorieën
blog Portret

Portret 12: Sandra, verpleegkundige /persoonlijk begeleider

Sandra (25 jaar)

Functie: verpleegkundige / persoonlijk begeleider

Wat betekent bezieling voor jou als hulpverlener?

Het inleven in de cliënt waaraan je de zorg verleent.
Het zorgdragen en het verbeteren van het zorgsysteem waarmee we werken.
Dit kan absoluut niet alleen maar wel met een team of een groepje collega’s.
Ook zou ik graag de werkomstandigheden verbeteren en optimaliseren.
Als ik niet meer de passie en de energie voel waarmee ik mijn cliënten behandel dan weet ik zeker
dat ik niet meer op de goede plek zit qua werk.

Hoe is je energie vandaag?
Mijn energie is vrij goed vandaag. Ik mag na een week rust weer morgen aan de bak. Ik heb
namelijk in de ziektewet gezeten afgelopen week sinds een hele lange tijd. Ik ben erg blij weer aan
het werk te mogen. Ik heb een briefje gemaakt met dingen die ik vandaag moest doen en dat heb ik
gedaan en dat stelt me gerust. Ik ben daar blij mee en kan ik nu rustig en ontspannen dit
invullen. 

Welke hulp heb jij ontvangen in het verleden? En hoe was het om dat te ontvangen?

Ik heb een achterstand in mijn algehele motoriek. Ik heb daarom meerdere therapieën gehad om
mijn motoriek op pijl te houden. Ik was toen nog klein. Omdat ik het de afgelopen jaren steeds meer
ga beseffen en merken dat ik een achterstand heb en die ik vooral zelf zie heb ik daarvoor hulp
ingeschakeld. Ik praat nu 1 x per maand met een praktijk ondersteuner. Ik krijg daarbij adviezen en
tips om hiermee om te gaan. Ik vond het moeilijk om hulp van dichtbij te accepteren maar hulp van
experts komt wel bij mij binnen.

Wie heb jij nodig om je leven te verrijken?

Heel veel positiviteit. Heel veel momenten van genieten en lachen. En herinneringen maken met de
mensen om me heen en zeker me minder druk maken om dingen die er niet te doen.
En mooie reizen als dit weer mag dat mijn leven ook verrijken.

Advies
Als je het niet zeker weet, dan is dat ook een goede status van zijn.

Dit kan bij mij ook leiden tot heel veel onzekerheid en piekeren. Dit is voor mij erg gevaarlijk om
nog meer over mezelf te twijfelen. Daar houd ik zelf niet zo van.
 
Wat vind je van de vragen? En wat hebben ze met je gedaan?

Ik vind ze niet duidelijk, niet makkelijk in te vullen maar het zet je vooral aan het denken en dat is
ook heel erg fijn.

 

 
 
Categorieën
blog

Portret 11: Anneke Naaijkens-Doek, Muziektherapeute

Anneke Naaijkens-Doek

Anneke Naaijkens-Doek (40)

Functie: Muziektherapeute

Werkplek: Più Mosso Muziek, eigen praktijk voor muziektherapie

Wat betekent bezieling voor jou als hulpverlener?

Bezieling betekent voor mij dat ik me op mensniveau kan verbinden aan degene met wie ik werk. Ik vind de zoektocht naar professionele nabijheid in plaats van professionele afstand daarin een mooi hulpmiddel. Als ik het heb over degenen met wie ik werk, dan bedoel ik daarmee zowel cliënten, als collega’s, als opdrachtgevers. Door samen te werken en op zoek te gaan naar wat onze gezamenlijke wensen of belangen zijn en ons daarmee te verbinden komen we denk ik verder dan alleen. Eén van de gedachten die daar voor mij bij hoort, is werken binnen de regels, maar buiten de kaders. Soms werken regels in de zorg beperkend. Door samen hierover in gesprek te gaan en te kijken naar hoe je binnen dat wat moet, kunt zoeken naar dat wat nog meer mogelijk is, probeer ik de zorg die ik bied naar een hoger niveau te tillen.

Hoeveel waarde geef je jezelf als therapeut en als mens?

Ik vind mezelf nu wel leuk als therapeut en als mens. Vroeger kon ik ontzettend onzeker zijn, bijvoorbeeld over of ik wel goed genoeg was. Nu ben ik tevreden met mezelf. Dat vind ik van grote waarde. Mezelf in waarde uitdrukken vind ik lastiger. Ik doe mijn best om goed te leven, met oog voor mijn medemens. Tegelijkertijd weet ik dat ik daar ook blinde vlekken in heb.

Als therapeut merk ik dat ik door de jaren werkervaring die ik heb, steeds duidelijker weet wat ik belangrijk vind in het bieden van zorg. Ik durf daar ook meer op te varen, zowel richting samenwerkingspartners, als richting cliënten. Doordat ik weet waar ik goed in ben en ook waar ik niet goed in ben, kan ik vooraf beter aangeven wat ik wel of niet kan en wil betekenen voor mensen. Dat maakt het werken voor zowel mezelf als mijn cliënten denk ik prettig.

Welke gebeurtenis heeft jou diepgaand veranderd en in welk opzicht?

Er is niet een enkele gebeurtenis die me diepgaand heeft veranderd, maar wel een opleiding. Een paar jaar geleden heb ik een tweejarige opleiding gedaan tot clown bij de School voor Clown en Bewustzijn. Deze opleiding heeft me zowel als mens als als therapeut enorm veranderd. In de opleiding werden patronen (ik moet het goed doen, ik moet de controle houden) intens blootgelegd en werd ik uitgedaagd om hiermee te gaan spelen. Ik startte de opleiding vanuit de gedachte dat ik ook als (contact)clown zou willen werken, maar wat ik met name geleerd heb, is hoe in contact te komen en te blijven met mezelf. Het leuke is dat zelfs mijn muziek maken is veranderd sinds de opleiding. Ik durf ook hierin de controle los te laten, waardoor ik nog meer kan horen waar mijn cliënt is in zijn proces en hierop af kan stemmen. Een stukje oordeel ten opzichte van mezelf, maar ook ten opzichte van ‘de wereld’ is ontzettend verminderd.

Waar mag je meer in investeren? Wat kan je met geld/kracht/liefde/aandacht meer laten groeien?

Ik mag meer investeren in hetgeen wat vanzelfsprekend lijkt, zoals de liefde van mijn gezin. Soms ben ik geneigd te hard te werken (ook uit onzekerheid of het ‘allemaal wel goed komt’). Dat gaat dan ten koste van samen zijn met de mensen die het dichtst bij me zijn. Een stuk rust in mezelf mag daarmee ook groeien, want dan heb ik ook meer ruimte voor dit stuk.

Daarnaast blijf ik een ambitieus mens en daar geniet ik óók van. Dus ik hoop dat de bekendheid van wat muziektherapie voor mensen kan betekenen met name in het medisch werkveld (voor psychische zorg voor kankerpatiënten of voor prematuur geboren baby’s) de komende jaren blijft groeien. Dus daar zal ik ook zeker aandacht aan besteden, bijvoorbeeld door hierover te bloggen.

Advies

Accepteer de geboden hulp en ontvang het met dankbaarheid.

Dat is een passende spreuk voor me, met name nu in de tweede lockdown waarin mijn kinderen thuisonderwijs volgen. Ik merk dat het me makkelijker afgaat om een ander te helpen, dan dat ik zelf hulp vraag of geboden hulp aanneem. Ik moet dan voor mijn gevoel toch even een drempel over, schaam me er misschien wel een beetje voor dat ik ook af en toe wel een helpende hand kan gebruiken. Het woord dankbaarheid zet me aan het denken; hoe ontvang je met dankbaarheid? Ik voel me dankbaar voor het leven wat ik leid en voor de mensen die ik om me heen heb. Betekent dit dan ook dat ik hulp in dankbaarheid ontvang? Dat weet ik eigenlijk niet meteen zo goed.

Hoe ervaar je deze vragen? En wat hebben ze met je gedaan? Wil je iets delen daarover?

Ik vond het leuk om bij de vragen stil te staan. Ze gaven me een rustpunt in deze dag, waarin ik met mijn energie in eerste instantie vooral naar buiten gericht was, maar nu ook weer wat meer naar binnen gericht ben. Het advies heb ik echt even op me in laten werken. Het zou me echt iets kunnen bieden als ik me soms wat kwetsbaarder op durf te stellen en makkelijker hulp van anderen aanneem.

Categorieën
blog Portret

Portret 10: Lotti van Grinsven, ambulant coach en begeleider

Lotti van Grinsven

Lotti van Grinsven (42 jaar)

Functie: Ambulant Coach en begeleider (geestelijke gezondheidszorg)
Van oorsprong sociaal pedagogisch werker, verpleegkundige en poh-ggz.

Werkplek: particulier/WMO/PGB bij de cliënt aan huis

Wat betekent bezieling voor jou als hulpverlener?

Bezieling is voor mij, er zijn voor iedereen die het nodig heeft. Hoe klein of groot de hulpvraag ook is, je bent niet alleen en er zijn vaak mogelijkheden en oplossingen.

Verbinding maken met iemand door echt te luisteren, door te vragen, empathie te tonen en zo samen met die persoon tot een mooi doel en resultaat te komen is wat ik het mooiste vind aan mijn werk.

En weet ik het niet, of lopen we vast dan zoeken we naar andere mogelijkheden die er binnen de hulpverlening zijn. In de afgelopen jaren heb ik een mooi netwerk om me heen opgebouwd waardoor ik iemand indien nodig altijd door kan verwijzen als het nodig is, ook die samenwerkingen zijn erg waardevol.

Welke emotie speelt nu de hoofdrol in je leven?

Het eerste wat me te binnen schiet: OPGELUCHT en VERLICHT
eind 2020 ben ik gestart met een aantal sessies EMDR omdat er na een aantal onderzoeken in het ziekenhuis wat gedachtes en herbelevingen omhoog kwamen.

Ik droeg nog een hoop emoties met me mee van de bevalling van mijn zoon die helaas erg traumatisch is geweest. Omdat het al bijna 13 jaar geleden is bleef ik het vooruit schuiven, maar voelde aan alles dat het nu tijd was om hier iets mee te gaan doen en heb dus in mijn netwerk hulp gezocht en kon snel terecht.
Ik ben enorm blij en ook trots dat ik deze stap heb gezet, omdat er echt een last van me af is gevallen. Heb al die jaren toch nog best wat met me mee gedragen en laat dat nu langzaam echt allemaal los.
Mezelf schamen omdat ik hulp vraag? Nee zeker niet! Dit soort dingen zorgen er bij mij juist voor dat ik in mijn werk mezelf nog beter in kan leven in een ander. Ook ik ben een mens.

Wat heeft jou laten groeien in het verleden?

Door de heftige ervaring na mijn bevalling ben ik mezelf er bewust van geworden dat het leven te kort is om je druk te maken.

Dat je moet genieten van elke dag en dat het belangrijk is om je emoties en onzekerheden uit te spreken.

Dat is bij mij de rode draad die door mijn leven loopt en er voor gezorgd heeft dat ik blijf ontwikkelen en groeien als mens en ook als hulpverlener.

Waar wil je op terug kijken als je met pensioen bent?

Dat ik met plezier in mijn werk veel mensen een mooie richting op heb kunnen helpen.
En vooral dat ik dit op een rustige manier heb gedaan met een goede balans tussen werk en privé.

Advies

Verwen jezelf eens met iets luxueus.

Op het moment dat ik deze vragen binnenkreeg had ik net een product besteld van Rituals.
Als alles na de Corona periode weer wat rustiger is, zal ik mijn vriend en mezelf weer eens trakteren op een heerlijk dagje sauna met lunch. Daar kan ik wel van genieten!

Hoe ervaar je deze vragen? En wat hebben ze met je gedaan? Wil je iets delen daarover?

Het is mooi om er over na te denken en ook terug te lezen dat ik nog steeds groei en ontwikkel als persoon maar ook als hulpverlener. Dat maakt me trots en blij.

Categorieën
blog Zelfzorg

Rituelen: over roze vestjes en sokken klaarleggen

Rituelen/debezieldehulpverlener

Iedereen heeft rituelen en gewoontes. Soms bewust en soms onbewust.

Rituelen geven houvast. Kijk maar eens naar hoe wij huwelijken vieren en stil staan bij het overlijden van mensen. Daar hebben we redelijk vastomlijnde regels en gewoontes voor. Door rituelen te hanteren, weten we waar we aan toe zijn en wat we kunnen verwachten.

Rituelen helpen bij overgangsfases en volgende stappen in ons leven.

Ze zijn heel prettig.

Daarom zijn we ook zo dol op vaste gewoontes. We zijn eigenlijk dieren en die doen veel dingen op eenzelfde manier. Lekker op de automatische piloot leven heet dat soms. Vaste gewoontes zijn niet slecht. Zeker als prettig aan voelen en rust geven.

Mijn aandoenlijke peuterdochter en ik hebben tegenwoordig ook een nieuwe gewoonte en die is gewoon erg fijn en lief. Het geeft haar houvast en overzicht. En ik vind het gezellig om met haar te doen.

Elke avond voor een vrije dag, leggen we haar roze warme vestje (een soort ochtendjas) plus schone sokken klaar. Dat geeft voor ons beiden aan: we hoeven morgen niet te haasten en we kunnen ontbijten in onze pyjama’s.

Heel lief zegt ze tijdens een willekeurige avond: “Mama, roze vestje en sokken klaar?”

En als het de dag erna inderdaad een vrije dag is, dan leggen we samen die dingen klaar. En als ik moet werken zeg ik dat het morgen speel – en werk dag is voor ons. Zij gaat spelen met de kindjes en ik ga werken.

Nu met de noodopvang tijdens Corona is het anders spelen. Haar lieve vriendinnetje B. is er niet en haar lievelingsjuf M. ziet ze ook minder. Ik merk dat haar vastigheid weg is en dat ze minder graag gaat.

Het ritueel geeft wel gespreksstof voor ons beiden en zij kan aangeven dat ze het minder leuk vindt nu.

Deze gewoonte houd ik er in. Ik vind het een fijne manier om richting te geven aan de volgende dag.

Wat doe jij aan fijne en zachte gewoonte om richting te geven aan de volgende dag? Zet je iets klaar of laat je het maar gebeuren?

Ik ben benieuwd.

 

Categorieën
Portret

Portret 9: Sophie Hamers, psycholoog

Sophiehamers/debezieldehulpverlener

Sophie Hamers (30 jaar)

Leefstijlpsycholoog voor eigen onderneming Wilskracht in Beweging.

Vanaf januari 2021 start ik als leefstijlcoach bij de gemeente (parttime). 

Wat betekent bezieling voor jou als hulpverlener?

“Ik doe wat goed voelt en bij mij past”. Dat is ook wat ik anderen zou willen laten inzien en belangrijker nog wil laten ervaren. Ik geloof dat je veerkrachtiger door het leven gaat als je jezelf kent. Hiermee bedoel ik dat je je eigen gedrag, gedachten en emoties herkent en accepteert. Lichaamsbeweging is een middel wat mijn eigen zoektocht bevorderd heeft en ik nu ook inzet om anderen te helpen. Ik ben ervan overtuigd dat dit meer oplevert dan enkel praten of bewegen afzonderlijk. Ik ben dan ook trots dat ik eindelijk mooi werk gevonden heeft waarin ik me bezig mag houden met zowel mindset en als beweging.

Hoe gaat het nu met je relativeringsvermogen?

Op het moment in mijn leven gaat het goed met mijn relativeringsvermogen. Ik heb hierin veel stappen vooruit gemaakt tijdens mijn persoonlijke ontdekkingstocht. Waar ik eerder een ‘wandelend hoofd’ was, dus erg veel bedacht, kan en durf ik nu te vertrouwen op mijn intuïtie. Dat is erg fijn waardoor je alles veel meer in het juiste perspectief kan plaatsen.

Wat heeft jou laten groeien in het verleden?

Alle ervaringen tot nu toe. Ik kan ze als een cadeautje zien en weet dat die me sterk gemaakt hebben qua persoon. Mijn lichaamssignalen gaven aan dat ik alles letterlijk rustiger aan moest doen. Toen ben ik van de sneltrein afgestapt. Ook ik als psycholoog heb een eigen coach gehad die mij vele spiegels voorgezet heeft; uiteindelijk ben ik op eigen kracht bewuster naar mijn eigen lijf gaan luisteren. Tijdens mijn backpack reis naar Thailand (2018) had ik momenten waarin ik besefte hoeveel ik van mezelf en de mensen om me heen houd.

Waar mag je meer in investeren? Wat kan je met geld/kracht/liefde/aandacht laten groeien?

Ik weet hoe belangrijk het voor mij is in mijn dagelijkse routines (wanneer werk opgestart is) een moment bewust stil te staan bij hoe ik me voel. Ik doe dit al meer dan voorheen, maar het mag een gewoonte worden en blijven. Daarnaast wil ik doorgaan met de positieve flow waarin ik Wilskracht in Beweging gestart ben. En ik wil graag door middel van lichaamsbeweging en coaching Brabant vitaler en gezonder maken.

Advies

Zoek deze keer de weg van de minste weerstand. Het zal je lichtheid geven.

Antwoord:

Zie beweging als middel om je lichaam te leren kennen (mentaal en fysiek)’

Hoe ervaar je deze vragen? En wat hebben ze met je gedaan? Wil je iets delen daarover?

Mooie vragen waarin ik weer stilgestaan heb bij belangrijke momenten van mijn leven. Het zijn vragen waarin jij als persoon te herkennen bent door te antwoorden.

Categorieën
blog Portret

Portret 8: Janneke de Jong-de Vries, fysiotherapeut en oefentherapeut Mensendieck

Janneke de Jong – de Vries (40 jaar)

Fysiotherapeut en oefentherapeut Mensendieck

Praktijkhouder Basis in Beweging – de buitenfysiotherapeut

Wat betekent bezieling voor jou als hulpverlener?

Bezieling betekend voor mij dat ik blij, enthousiast en energiek word van wat ik doe. Voor mij betekent het ook om iedereen zo goed mogelijk vooruit te helpen. Ongeacht of dat is door diegene zelf te behandelen of door te verwijzen naar iemand die beter past. Ik wil kijken naar de gehele persoon die voor mij zit of buiten naast mij loopt. Door de zoektocht van afgelopen jaren heb ik in het buiten behandelen nu echt de manier van werken gevonden waar ik zo enthousiast over ben dat het een enorm gevoel van bezieling oplevert.

Waar heb je nu zin in?

Goede vraag. Op de heel korte termijn is dat slaap en dan vooral zonder onderbrekingen slapen tot ik uit mezelf wakker word. Daarnaast wil ik vooral doorgaan op het pad waar ik nu op zit. Genieten van wat ik doe zowel in mijn werk als met mijn gezin.

Wat was in het verleden in positieve zin belangrijk voor jou?

Mijn reis met vrijwilligerswerk in Peru. Daar heb ik veel gedaan en gezien. De kleine dingen leren waarderen is het belangrijkste en dat heb ik gelukkig nooit meer losgelaten. Hoe moeilijk een periode ook is, er is altijd iets wat een glimlach, vrolijk of rustig gevoel geeft.

Wat wil je meer naar je toe trekken in de toekomst?

In mijn werk wil ik nog meer mensen via buiten behandelen helpen. Verder wil ik meer rust en tijd creëren om zelf weer meer creatief bezig te zijn.

 Advies

Volg je standaard-adviezen deze week zelf ook op.

Dat is een mooi advies die ik afgelopen week al een keer heb gehad en dat ik nu aan het opvolgen ben. Ik mag wat vaker een moment voor mezelf nemen. Een moment om te wandelen, bewegen, creatief bezig te zijn, te lezen of gewoon even helemaal niets te doen.

Hoe ervaar je deze vragen? En wat hebben ze met je gedaan? Wil je iets delen daarover?

Mooie vragen om even bij stil te staan. Om even bewust na te denken over wat ik heb ervaren, wat ik zou willen en wat ik doe. Zo mooi dat het advies precies hetgeen is, dat ik deze week ook door iemand anders geadviseerd kreeg.

 

Categorieën
blog

Portret 7: Albert van de Maat, fysiotherapeut

Albert van de Maat (32 jaar)

Fysiotherapeut bij FysioNu.

Ontwerper huisstijl en de set kaarten van De Bezielde Hulpverlener

Wat betekent bezieling voor jou als hulpverlener?

Persoonlijk betekent bezieling voor mij de diepere laag in het leven. Ik vind die door mij te verdiepen in diverse vakgebieden die buiten mijn werkveld liggen (natuurkunde, biologie, psychologie, astrofysica en religie). Hierdoor probeer ik de diepere en grotere vragen van het leven te beantwoorden. Bezieling betekent eveneens voor mij dat ik me bewuster wordt van mijzelf en de mensen om mij heen. Dat maakt dat ik in mijn werk dichter bij mijzelf kan blijven en tegelijkertijd voor mijn patiënten meer aandacht kan hebben.

Wat gaat er nu moeiteloos bij jou?

Het combineren van werk, gezin en persoonlijke verdieping

Wat heeft jou laten groeien in het verleden?

Een confrontatie met mijn eigen patronen en gedrag waardoor ik mijzelf veel beter heb leren kennen en waarmee ik heel specifiek belangrijke persoonlijke veranderingen heb kunnen maken.

Waar wil je op terug kijken als je met pensioen bent?

Een goede balans tussen passie, gedrevenheid (voor werk en hobby’s) en aandacht voor de belangrijke mensen in mijn leven.

Advies

Wees bereid om … (vul zelf maar in)

Jezelf te confronteren met je grootste angsten en durf de conclusies die je over jezelf, de mensen om je heen en het leven heb getrokken te wijzigen.

Hoe ervaar je deze vragen? En wat hebben ze met je gedaan? Wil je iets delen daarover?

Ik vind de vragen divers en breed. Tegelijkertijd zijn ze direct, open en prikkelend. Mijn ervaring is dat ik de zelfde vragen keer op keer anders beantwoord. Kortom, ze blijven een slijpsteen en bron van nadenken.

 

 

 

Categorieën
blog Portret

Portret 6: Jeannette Dijkstra, traumatherapeut en OK-assistente

Jeanettedijkstra/debezieldehulpverlener

Jeannette Dijkstra (56 jaar)

Traumatherapeut praktijk Voelmoedig en operatieassistent in het AMC

Wat betekent bezieling voor jou als hulpverlener?

Bezieling betekent voor mij dat ik mijzelf als mens meeneem in het contact met de ander. Ik sta waar ik nu sta door alles wat ik heb meegemaakt en wat ik daarvan geleerd heb. En juist ook door mijn eigen seksueel misbruik trauma te hebben verwerkt, wil ik een bezield voorbeeld zijn voor (jonge) mensen die nog aan het begin van deze weg staan. Ik wil daar ook mee zeggen en laten zien: verwerken is mogelijk, vertrouw het maar, ik ben er ook geweest. En iedereen die bij mij komt heeft een ander verhaal, ik pas mijn begeleiding daar op aan. Zoals mijn opleider dat noemt, goede begeleiding is design. Dus niet volgens strakke protocollen met een afstandelijke hulpverlener, maar begeleiding op maat. Ik ben een hulpverlener die nieuwsgierig en onderzoekend is en samen met mijn cliënt op pad gaat. En voor mijn patiënten op de operatiekamer wil ik ook dat veilige baken zijn. Mensen zijn daar op hun kwetsbaarst, nabijheid van mens tot mens is daar minstens zo belangrijk.

Welke emotie speelt nu de hoofdrol in je leven?

Dankbaarheid. Dat mijn problematisch leven niet voor niets is geweest. Dat ik nu al mijn kennis en ervaring in kan zetten om mensen deze lange moeilijke weg te besparen.

Wat heeft jou laten groeien in het verleden?

Mijn eigen trauma heeft mij ontzettend veel kennis en ervaring opgeleverd. Natuurlijk heb ik ook een studie gedaan, waar mijn eigen ervaring een zeer goed leerboek is geweest.

Van wie ontvang jij onvoorwaardelijke steun?

Een paar goede vrienden en vriendinnen. Ook heb ik fijne collega’s bij wie ik terecht kan om mijn verhaal te doen. En nu mijn kinderen groter worden merk ik dat zij mij steunen en trots op mij zijn.

Advies

Wees bereid om …

te blijven bij waar het pijn doet, bij jou of de ander. Wees standvastig en zeg wat er gezegd moet worden. Draai nergens omheen. Ook al is het moeilijk, hierdoor ben je een betrouwbare begeleider/hulpverlener.

Hoe ervaar je deze vragen? En wat hebben ze met je gedaan? Wil je iets delen daarover?

Ik vind het goed om deze vragen te beantwoorden, eigenlijk zouden alle hulpverleners dat van tijd tot tijd eens moeten doen. Zo sta je er weer eens bij stil wat je beweegt en wat belangrijk is. En ook voor de patiënten en cliënten is het mooi om de mens achter de hulpverlener te leren kennen. Dat maakt de afstand kleiner, en dat is wat ik belangrijk vind in goede zorg: nabijheid.

Categorieën
blog

Portret 5: Marieke Smit, begeleider verstandelijk beperkte mensen

Marieke Smit (53 jaar)

Begeleider verstandelijk beperkte mensen ’s HeerenLoo te Noordwijk

Wat betekent bezieling voor jou als hulpverlener?

Het is mijn uitdaging mijn bewoners een zo gewoon mogelijk leven te bieden met hun eigen keuzes en eigen regie.

Heb je nu voldoende creatieve uiting in je leven? 

Ik ben altijd creatief geweest. In denken en doen. Momenteel schrijven, sieraden maken van epoxy hars en knutselen met mijn bewoners.

Wie heeft/ hebben jou in het verleden een boost gegeven in je zelfwaarde en vertrouwen?

Mijn man. Die gaat ervan uit dat ik alles kan.

Wat moet je loslaten voor meer geluk in de toekomst?

Antwoord: Mijn verleden. Druk bezig nu met verwerken en een plaatsje geven zodat er plek komt voor nieuwe mooie momenten.

Advies: Als je het niet zeker weet, dan is dat ook een goede status van zijn.

Ga uit van jouw eigen krachten en grenzen. Niet die van een ander, dan kom je altijd bedrogen uit.

Hoe ervaar je deze vragen? En wat hebben ze met je gedaan? Wil je iets delen daarover?

Eigenlijk niets bijzonders.