16-02-2017

Ben weer thuis. Nou ja, thuis: bij mij ouders.

De operatie is achter de rug. Twee littekens rijker en nu afwachten.

Binnen een paar weken krijg ik uitslag.

Wie mij is bij gebleven van vandaag?

De schoonmaakster!

Wat een lief mens. Ze maakte eerste de wachtkamer schoon waar ik zat te wachten en vervolgens zag ik haar in de uitslaapkamer. Ze lachte me bemoedigend toe.

Alsof ze een extra steuntje wilde geven.

Na de operatie was ik braaf naar het toilet geweest en ik had ook gegeten.

Daarmee had ik bewijs geleverd dat ik naar huis mocht.

Toen ik in de rolstoel weg ging, zag ik haar weer. Ik noem haar Mien.

Ze lachte weer naar me en zei op zijn Amsterdams: “Sterkte meid, het ga je goed.”

Fragement uit “Je bent natuurlijk ook”