Portret 3: Yvonne Lankhaar, Psycholoog

Yvonne Lankhaar (33 jaar)

Functie: Psycholoog in eigen praktijk ‘Yvonne Lankhaar praktijk voor therapie en coaching’

Wat betekent bezieling voor jou als hulpverlener?

Bezieling in het vak als hulpverlener betekent voor mij vanuit mijn tenen er voor de ander willen zijn. Doordat ik naast psycholoog ook ervaringsdeskundige ben op het gebied van chronische pijnklachten hecht ik ontzettend veel waarde aan het écht zien van de ander en er voor de ander zijn. Het komt teveel voor dat klachten en dus ook cliënten over één kam geschoren worden. Mensen herkennen zich dan niet in de behandeling waardoor ze er ook niets mee kunnen. Waardoor ze zich vaak niet eens bloot durven te geven. Want wanneer je het gevoel hebt dat de ander je niet begrijpt houd je toch vaak een bepaalde afstand om jezelf te beschermen, om zo te voorkomen dat je gekwetst wordt. Vanuit een échte verbinding met de ander houd ik een spiegel voor en laat ik mijn cliënten op een andere manier naar zichzelf en hun omgeving kijken. Vanuit veiligheid met een kritische bril kijkend naar wat anders kan.

Wat gaat er nu moeiteloos bij jou?

Wat moeiteloos gaat bij mij is mijn oprechte interesse in de ander. Het kost me geen enkele moeite om te bedenken wat ik wil weten van de ander of welke vraag ik wil stellen. Bij een intakegesprek moet ik echt op de tijd letten, gooi er een muntje in en ik ben zo nieuwsgierig naar alles wat er gespeeld heeft in een mensenleven dat ik kan blijven gaan. In mijn hoofd worden razendsnel linkjes gelegd waardoor bepaald gedrag in het heden soms al deels te verklaren is. Ik voel me een soort detective die informatie verzameld en probeert te duiden. Een intakegesprek vind ik een ontzettend leuk onderdeel van de behandeling. Maar ook later in de behandeling en overigens ook buiten mijn werk om, is oprechte interesse iets wat moeiteloos gaat bij mij. Het geeft me veel energie om de ander op zo’n, voor mij, makkelijke manier ‘te zien’.

Welke hulp heb jij ontvangen in het verleden? En, hoe was dat om te ontvangen?

Op een aantal cruciale momenten in mijn leven heb ik belangrijke hulp mogen ontvangen. Eén daarvan was toen ik 16 jaar was. Ik ging toen door een ontzettend moeilijke periode heen. Ik kreeg in die periode hulp van een psycholoog die al snel aangaf dat ik haar altijd mocht bellen. Het is weleens voorgekomen dat ik haar ’s avonds laat belde en zoals ze gezegd had was dat geen enkel probleem. Dat is altijd een voorbeeld voor me geweest en dat draag ik nu ook uit in mijn praktijk naar mijn cliënten. Er wordt nooit misbruik van gemaakt en ik weet hoe het voelt dat er altijd iemand voor je is wanneer het nodig is. De echt kritieke momenten dat iemand een beroep op je doet staan vaak bol van de kwetsbaarheid, dat je er dan mag zijn voor iemand dat is zo kostbaar. De manier waarop ik mijn hulp kreeg heeft mij gevormd tot de hulpverlener die ik ben. Ik weet uit mijn ervaring als cliënt dat iemand je leven kan veranderen en ik weet inmiddels uit mijn ervaring als behandelaar dat je die rol kunt vervullen. Mooier werk dan dit kan ik mij niet voorstellen.

Welk gevoel wil je meer ervaren in je werk?

Ik zou nog wat meer tevredenheid willen ervaren. Mijn lat ligt hoog en ik vind het fijn als mensen tevreden zijn met de behandeling. Dat wil niet zeggen dat ik een pleaser ben in mijn behandelingen, verre van dat. Maar ik kan delen van behandelgesprekken nog weleens afspelen in mijn hoofd en dan ineens bedenken dat ik daar een super duidelijk voorbeeld van had gehad of juist een kritische vraag had willen stellen op dat moment.
Als ik dan kijk naar de kern waar het wat mij betreft om gaat, van mens tot mens een connectie maken waarin de ander durft te zijn, durft te voelen en durft te veranderen, dan gaat het niet om het perfecte voorbeeld, of de perfecte vraag. Dan bestaat perfectie niet. Dan bestaat alleen het proces, waarin je de ander mag begeleiden naar een punt waarop de cliënt zelf verder kan of bij jou uitgeleerd is. Zo simpel is het, maar zo simpel is dan toch ook weer niet altijd. We blijven leren.

Advies

Kom nu in beweging.

Kijk vaker naar de kern en het grote geheel van een behandeling in plaats van naar een specifiek gesprek of zelfs een deel van een gesprek. Perfectie bestaat niet. En als perfectie bestaat dan is het niet in woorden te vatten maar dan is het ‘er zijn voor de ander’.

Hoe ervaar je deze vragen? En wat hebben ze met je gedaan? Wil je iets delen daarover?

De vragen zorgen ervoor dat ik nadenk over wat het voor mij betekent om hulpverlener te zijn. Wat de kern is. Dat ik nadenk over de essentie van hulpverlenen als werkwoord. Waarom ben ik hulpverlener, wat kan en wil ik in die rol voor een ander betekenen? Wat voor een hulpverlener ben ik en wie wil ik zijn in die rol?

Deze vragen beantwoorden maakt dat ik ontzettend blij word van mijn vak. Hoeveel verschil je kunt maken in een moeilijke en zware tijd van een medemens. Dan kun je alleen maar dankbaar zijn dat je die rol mag vervullen. En dan gaat het voor mij dus op de eerste plaats altijd om het contact, zorgen dat de ander zich gezien en gehoord en veilig voelt.

Deel dit bericht

Meld je aan voor mijn nieuwsbrief

ontvang updates over de kaarten, laatste blogs en leuke nieuwtjes

Verder lezen

compassie moe
blog

Taboe: Ben jij wel eens compassiemoe?

Soms valt het me op dat hulpverleners niet altijd zich écht kwetsbaar op stellen. Ze kunnen veel dragen en bieden stabiele hulp. Ze geven veel

chocolade doos
Kort Verhaal

Kort Verhaal “Chocoladedoos”

Chocoladedoos Ik zit aan een tafeltje met een smakeloos kerststukje erop. De klokjes die er in hangen zijn toepasselijk voor de situatie waarin ik me