Wie schrijft, die blijft.

Het is van oorsprong een spreekwoord wat betekent dat je boekhouding op orde moet zijn. In een andere context wordt er vaak bedoeld: wie schrijft, die blijft in beeld. Bron: ornet.nl

Mooi uitgedrukt. Dit spreekwoord wil ik iets verder uit diepen. Alles wat je opschrijft, blijft je meer bij. Het staat op papier en je kan het nog eens na lezen. Wat ook fijn is dat schrijven op een bepaald tempo gebeurd. Dit tempo is nooit te snel of gehaast. Het fijne hiervan is dat je zelf je eigen rust creëert.

En alles wat je opschrijft verdwijnt uit je hoofd en je systeem. Je schrijft in feite de ruis weg. Een fijne methodiek is The Artist Way van Julia Cameron. Een echte aanrader. Wel kost het wat meer tijd dan even iets op papier krabbelen.

Als hulpverlener hoor en zie je veel. Soms te veel. Soms te pittig. Dat voel je niet altijd op het moment zelf maar vaak aan het einde van de dag, kan je dat ervaren als een uitgeblust gevoel.

Je kan dan letterlijk vol zitten van andermans verhalen, gevoel, problemen of energie. Schrijven kan dan een prachtige katalysator zijn. Keihard sporten ook hoor. 😉

Maar de dag van je afschrijven kan echt heel erg lekker zijn. Je kan de dag chronologisch van je af schrijven natuurlijk. Letterlijk uur voor uur, patiënt voor patiënt, dagdeel na dagdeel etc.

Andere opties zijn bijvoorbeeld:

• 3 zaken beschrijven waar je dankbaar voor bent.
• starten met beschrijven wat je het meest heftig vond van die dag
• starten met beschrijven wat je het leukst vond van die dag
• of gewoon beschrijven hoe je je voelt

Hoe lang je schrijft, bepaal jij zelf. Ik ken mensen die de wekker zetten en dan stoppen als de wekker gaat. Anderen stoppen als ze klaar zijn.

Zou jij meer in balans willen komen met schrijven en op je eigen tempo? Doe dan mee met de inspiratie maand met het thema “Kracht en Kwetsbaarheid” die start op 1 november.

Lees er meer over via deze link.