Atilla Kaya (27 jaar)

Functie: Fysiotherapeut

Werkplek: Science For Rehab – Fysiotherapie

Wat betekent bezieling voor jou als hulpverlener?

Bezieling betekent voor mij het enthousiasme en de gedrevenheid die ik ervaar, wanneer ik merk dat een patiënt kan helpen met een klacht. Dit wordt in mijn ogen voornamelijk opgewekt door de waardering die ik ontvang van een patiënt zoals, “eindelijk een fysio die luistert en niet alleen oefeningetjes meegeeft” of “tof, hier heb ik iets aan ik ga het proberen en hou je op de hoogte via de app”. Het is niet per se dat ik alleen geënthousiasmeerd word van daadwerkelijk iets doen binnen mijn eigen kunnen als therapeut, maar ook het doorverwijzen naar andere professionals die de patiënt verder kunnen helpen en patiënten hierbij de eerlijkheid waarderen. Dit zorgt ook voor een extra gevoel van aanmoediging voor hetgeen dat ik doe.

Nu

Hoe staat het nu met je relativeringsvermogen?

Ik denk dat juist door mijn kritische houding, zowel tijdens het werk (tijdens een behandeling) maar ook de manier waarop ik mij durf uit te laten tegen de soms verouderde- en achterhaalde behandelwijzen binnen ons vakgebied, mijn relativeringsvermogen alleen maar toeneemt. Gelukkig is dit niet alleen mijn eigen relativeringsvermogen, maar juist dat van de patiënt wat telt. Want hoe leuk is het eigenlijk als patiënten in de oefenzaal elkaar kritisch aan de tand gaan voelen en de vraag stellen; “Waarom kreeg je deze klachten niet eerder als het aan jouw matras lag?”

Verleden

Wat was in het verleden in positieve zin belangrijk voor jou?

Stoppen met mijn baan in de techniek en fysiotherapie studeren. Ik ben namelijk ook afgestudeerd in de elektrotechniek. Ik heb de knoop doorgehakt en ben fysiotherapie gaan studeren, weer 5 dagen naar school was natuurlijk geen pretje, de rekeningen bleven komen en ik moest blijven werken. Ik herinner het als de dag van gister dat ik na een nachtdienst kon douchen, eten en moest verstrekken naar school. Het was een moeilijke tijd, maar achteraf gezien ben ik enorm blij dat ik deze transitie heb gemaakt.

Toekomst

Welke mensen/patiënten zou je meer willen helpen?

Studenten! Dat is ook waarom ik langzamerhand meer ben gaan focussen op studenten fysiotherapie, coaches en personal trainers. Ik ben van mening dat er nog veel nocebos, achterhaalde theorieën en zakkenvullers (“kom maar iedere maand langs voor een onderhoudsbehandeling”) onze geloofwaardigheid als zorgprofessional en ook de zorg “an sich” aan het schaden zijn. Het praten over mijn werk, mijn denkwijze en patiënten die klachten ervaren vind ik enorm leuk, leerzaam en het geeft me een ongekende drive. Hierdoor heb ik besloten om langzaam maar zeker de Science For Rehab Academy op te zetten, waarbij studenten écht worden opgeleid om mensen te helpen die een klacht ervaren in plaats van klachten aan te praten; “u kan rugpijn hebben omdat uw bilspieren niet goed activeren”.

Advies

Zoek deze keer de weg van de minste weerstand. Het zal je lichtheid geven.

Wel echt een passend advies voor mij vanuit iemand die mij van buitenaf ziet, denk ik. Ik kom regelmatig wel in discussie met collega’s die een andere zienswijze hebben, beddenfabrikanten die op het moment dat ik een nieuw bed wil aanschaffen aankomen met “dit is beter voor je rug, het zorgt echt voor pijnverlichting” etc. Het gekke is dat ik normaliter juist conflicten en discussies wil mijden. Alleen in het geval van fysiotherapie geeft het mij juist een drive, wanneer men zegt “het is tof hoe je genuanceerd tegen heilige huisjes aan trapt en de discussie op zoekt”. Ik denk juist omdat mensen dit ook waarderen, als je genuanceerd durft te vertellen dat sommige interventies niet werken en er betere alternatieven zijn.

Hoe ervaar je deze vragen? En wat hebben ze met je gedaan?

Wil je iets delen daarover?

Mooie vragen om even (lees: lang) bij stil te staan en even een spiegel voor jezelf te plaatsen. Het mooiste eraan is juist het advies, misschien is het soms wel beter om de weg van de minste weerstand te kiezen in andere aspecten van het leven, maar ik denk wel dat de weg van de meeste weerstand het beste werkt om een verandering toe te brengen aan de huidige cultuur binnen ons vak. Ik denk dan altijd; wees anti-fragiel, zoek de weerstand op, adapteer, reflecteer en zoek nog meer weerstand op, dan zal het geen wat voelt als veel weerstand over een jaren voelen als peanuts.